Kada cistitis (upala mokraćne bešike) nije dobro ili dovoljno dugo lečen, može se proširiti i na gornji deo urinarnog trakta i zahvatiti mokraćne kanale (uretre) i bubrege. U tom slučaju nastaje pijelonefritis, odnosno upala bubrega i mokraćnih kanala.
Pacijent koji ima upalu bubrega (pijelonefritis) je malaksao, ima povišenu telesnu temperaturu (iznad 38 stepeni Celzijusa duže od 2 dana), groznicu, drhtavicu, oseća bolove u slabinama ili leđima, povremeni jak bol u trbuhu, mučninu, bol prilikom mokrenja, češće mokri i ima nagon za mokrenjem noću (nokturija).
Urin je zamućen, nije normalno žute boje. Karakteristična je i pojava krvi u urinu, kao i neugodan ili jak miris urina.
Infekcije urinarnog trakta, pa i pijelonefritis, u 85-90% slučajeva izaziva bakterija ešerihija koli (Escherichia coli).
Promene kiselosti (pH) u genitalnom i urinarnom traktu, posebno u menopauzi, glavni su faktori koji doprinose smanjenju otpornosti na infekcije. Rizik se povećava i kod oslabljenog imuniteta ili kod anatomskih deformacija urinarnog trakta, koje uslovljavaju vraćanje mokraće u gornje delove urinarnog trakta (retencija urina).
Vrste pijelonefritisa su:
SIMPTOMI
FAKTORI RIZIKA
DIJAGNOSTIKA
LEČENJE
Koji lekari su vam potrebni